Jak chce legenda, pod tym drzewem, a nie w pradawnej stolicy Polski, odbył się słynny Zjazd Gnieźnieński. Wprawdzie ten dąb nie był aż tak wiekowy, ale i tak dzierżył tytuł najstarszego przedstawiciela swojego gatunku w Polsce. Jadąc od strony Szprotawy do Przemkowa, należy przed pierwszymi zabudowaniami skręcić w prawo. Pozostałości tego okazałego można było znaleźć w odległości około dwustu metrów od miejscowości Piotrowice. Jego obwód na wysokości 1,3 m wynosił 992 cm, a wysokość 29 metrów. Na to, aby jego potomek osiągnął takie parametry, będziemy musieli czekać kolejne siedem wieków.

Dąb został dostrzeżony już przed II wojną światową i wówczas objęto go ochroną. 24 marca 1967 roku w rejestrze pomników przyrody województwa lubuskiego został zapisany pod pozycją ósmą. W latach 70., gdy wraz z reformą administracji wyznaczano granice nowych 49 województw, wywiązał się spór między władzami Zielonej Góry i Legnicy o granicę województwa. Notable zabiegali, aby “Chrobry” był na terenie jego województwa. Dąb został w Zielonogórskiem, ale Legniczanie nie mogli się z tym pogodzić.

Ta historia kończy się tragicznie. Dziesięć lat temu ktoś specjalnie podłożył ogień do wnętrza drzewa, który w środku był pusty. W 2016 roku dąb wypuścił jeszcze liście na jednej czwartej konarów, ale rokowania co do przeżycia drzewa nie były dobre. Ostatecznie uznano drzewo za martwe.

Posadzona kilka dni temu sadzonka to odtworzona w laboratoryjnych warunkach genetyczna kopia Chrobrego. Przypomnijmy, 15 listopada 2010 r. w wyniku pożaru zniszczeniu uległ również najgrubszy dąb w Polsce – “Napoleon”, uznany za pomnik przyrody w 1966 r. Dąb ten, stanowiący swoistą wizytówkę Nadleśnictwa Przytok, jak i całego województwa lubuskiego, chroniony był już przed II wojną światową, natomiast w 1966 r. uznano go za pomnik przyrody i wpisano do rejestru pomników przyrody województwa zielonogórskiego.

(oprac. na podstawie lci-lubuskie)

Fot. Nadleśnictwo Szprotawa